پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

«دست فرزندش را محکم گرفته است که مبادا به درودیوار مدرسه بزند، مامان به مهدی و حسین و دوستات دست ندی ها، ماسکت رو برنداری ها، دستاتو به میز و نیمکت نکشی مامان...» پسر شش ساله فقط سر تکان می‌دهد، ولی اصلاً نمی‌داند این‌همه تأکید مادرش برای چیست؟ زیرچشمی دوستانش را دنبال می‌کند تا به‌محض خداحافظی مادرش پیش آن‌ها برود و یک دل سیر بازی کند، به‌دوراز چشم مامان و سخت‌گیری‌های داخل خانه... و مادرش با نگاهی نگران و کمی بغض هنوز دو دل است که فرزندش را در مدرسه تنها بگذارد، یا به خانه بازگرداند و از طریق سامانه‌های فضای مجازی تعلیم و تربیت فرزندش را مدیریت کند.